به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، به مناسبت اربعین حسینی و به همت مشترک رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در دهلی و موسسه البیان للتواصل و التاصیل، وبینار امام حسین(ع) و نهضت عاشورا ؛ میراث مشترک انسانی با حضور اساتید و شخصیت های فرهنگی ومذهبی مسلمان ،هندو وسیک از ایران وهند برگزار گردید.
در این برنامه علاوه بر رایزن فرهنگی ایران در دهلی نو، دکتر حبیب الله بابایی رئیس گروه مطالعات اجتماعی دانشگاه تهران ، دکتر هیمنت نات از محققین هندو ؛ منموهن سدانا از شخصیت های سیک هند، دکتر عبدالحمید مبلغی عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و علوم اسلامی قم، حجت الاسلام والمسلمین علیزاده موسوی از اساتید حوزه و دانشگاه از ایران، حجت الاسلام میرزا عسکری از مبلغین هندی ساکن در کویت ، پیرامون سنت های عزاداری و بازتاب های نهضت امام حسین (ع) در میان ملت ها و تاثیر آن در همگرایی میان ملل سخنرانی کردند.
در ابتدای این برنامه، محمدعلی ربانی رایزن فرهنگی ایران در دهلی نو، طی سخنانی با تاکید بر این نکته که حادثه کربلا از وقایع مهم و به یادماندنی تاریخ بشر و تاریخ اسلام است و مقاصد و مفاهیم والا و پرارزشی را در بردارد، گفت: شهادت امام حسین (ع) نمادی از فداکاری و مجاهدت برای همه انسان های آزاده بوده و شخصیت های بزرگی همانند گاندی رهبر استقلال هند مبارزات استقلال طلبانه خود را از امام حسین الگو گرفته بود.
وی افزود: در بسیاری از شهرهای هند نه تنها شیعیان و مـسلمانان، بلکه حتی بسیاری از پیـروان آیـین هند و دیگر ادیان نیز در مراسم عاشورا حضور مییابند و حتی برای اجابت حاجات خود در این مراسم نذر و دعــــا می کنند. در بعضی از شهرها برهمن ها که به برهمن حسینی شهرت دارند نیز در ایام محرم و روز اربعین در مجالس عزا شرکت می کنند.
دکتر حبیب الله بابایی رئیس گروه مطالعات اجتماعی دانشگاه تهران، دیگر سخنران این وبینار بود که در صحبت های خود، پیرامون تاثیرات اجتماعی عزاداری امام حسین و به ویژه مراسم اربعین در خدمات رسانی در این سنت های آئینی پرداخت و اظهار داشت: خدمت رسانی به عزاداران در پیاده‌روی اربعین نشانه همبستگی مردم و نمونه ای از خدمت به خدا است.
وی در ادامه با اشاره به فرازهایی از دعای کمیل و صحیفه سجادیه ، به تشریح انواع خدمت رسانی مانند خدمت به خدا، خدمت به عالم و خدمت به برادر دینی و غیره در سنت اسلامی پرداخت.
دکتر هیمنت نات نیز در ادامه این نشست وبیناری پیرامون محبت به امام حسین(ع) وعزاداری در میان هندوها به ایراد سخن پرداخت و با اشاره به فرهنگ عزاداری در خانواده هندو مذهب خود، اظهار داشت: خانواده ما در ماه محرم همیشه در مراسم عزاداری شرکت می کنند و پدر بزرگ و پدر من مراثی و قصاید بسیاری در رثا و مدح ائمه علیهم السلام سروده اند و پدر من چندین کتاب در این باره نوشته است.
منموهن سدانا از شخصیت های سیک مذهب هند دیگر سخنران این وبینار بود که طی سخنانی به تشریح سنت های عزاداری محرم در میان مسلمانان و سیک ها در پنجاب هند پرداخته و با اشاره به برخی اشعار و مراثی شاعران سیک در خصوص امام حسین(ع) خاطرنشان کرد: محبت به امام حسین (ع) و مشارکت در عزاداری آن حضرت اختصاص به مسلمانان ندارد چرا که امام حسین متعلق به یک فرقه و یا گروه خاص نیست بلکه متعلق به همه انسانهاست.
وی همچنین در ادامه این نشست وبیناری، قصیده هایی از شاعران پنجابی به زبان اردو قرائت و از علاقه مردم این سرزمین به قیام عاشورا سخنانی ایراد کرد.
عبدالمجید مبلغی عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ وعلوم اسلامی نیز در بخشی از این وبینار با اشاره به سنت ها و صور مختلف عزاداری و سینه زنی در ایران، تصریح کرد: عزاداری در ادوار مختلف تاریخی به صور مختلفی برگزار می شد و دچار تحول و تغییر می‌شده و به ویژه بعد از به روی کار آمدن دولت صفوی مراسم عزاداری به صورت گسترده تر و منسجم تری برگزار و تاکنون ادامه دارد.
در ادامه،حجت الاسلام میرزا عسکری روحانی مبلغ هندی ساکن کویت در سخنانی پیرامون شخصیت امام حسین و تاثیر پذیری جهانیان، بیان کرد:امام حسین(ع) مصلح و رهبر انقلابی بود که دنیا را متحول کرد و تاثیر گذاری ایشان بر دنیای بشریت تا روز قیامت ادامه خواهد داشت.
حجت الاسلام والمسلمین علیزاده موسوی پژوهشگر و استاد حوزه و دانشگاه نیز در پایان این نشست وبیناری، تاکید کرد: امام حسین(ع) مخصوص یک فرقه خاص نیست، بلکه متعلق به همه بشریت و مسلمانان اعم از شیعه و سنی است.
وی افزود: اهل سنت به ویژه اهل تصوف از شیفتگان امام حسین(ع) هستند و اهتمام ویژه ای برای عزاداری در بین آنها وجود دارد و طی سالهای اخیر اهل سنت به عزاداری امام حسین توجه بیشتری نموده اند.
به باور حجت الاسلام والمسلمین علیزاده موسوی، عزاداری می تواند به عامل مشترکی جهت اتحاد و هم همبستگی فرق مختلف اسلامی باشد.
وی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد: اگر شخصیتی مانند امام حسین(ع) با فردی مانند یزید بیعت می کرد، از دین اسلام فقط نامی باقی ماند و اصول دین از بین می رفت.
